امربه معروف ونهی ازمنکر ازنظر قرآن وروایات اهل بیت (ع) یک واجب وفریضه ی الهی بوده وازبزرگترین ومهمترین مسایل اسلام به شمار می رود.

وجوب ولزوم آن ازضروریات دین اسلام است اسلام به خاطرنقش حساسی که این دوفریضه ی الهی ،درحیات امت اسلامی وجلوگیری ازفساد وانحرافات دارد، عنایت خاصّی نسبت به آن داشته وبه کمتر فریضه ی ،این اندازه ،اهمیت قایل شده است .

  .

یکی ازدستور عمل انبیاءواوصیا ی الهی ،اجرای صحیح (امربه معروف ونهی ازمنکر) ودعوت مردم به انجام کارهای نیک وباز داشتن آنان ازکارهای زشت بود وبطورکلّی نهضت های آنان نیز درچهارچوب احیای این اصل وفریضه ی الهی بوده است ،زیراکه درپرتواین دواصل ،سایراصول ،واجبات واحکام الهی اجراوانجام می شود.

امام باقر(ع) فرمود«اَنّ الامربالمعروف والنهی عنَ المنکرفریضة عظیمة بِها تُقام الفرایضُ؛ امربه معروف ونهی ازمنکر، دوواجب بزرگ است که درپرتوآن سایرواجبات اجراوانجام می شود.»(1)

درین راستا امام حسین (ع)ازآغاز نهضت خود به طورصریح به قانون استنادکرده ومکرّر نام «امربه معروف ونهی ازمنکر» رامی برد.

امام حسین (ع) دراوّلین بیانیه ی رسمی خود که به عنوان وصیت آن حضرت به برادرش «محمد حنفیّه » صادرشد ،به فلسفه ی نهضت   خود اشاره کرده فرمود:«اُرید اَن امربالمعروف وَانهی عنِ المنکر»؛

من ازین قیام امربه معروف ونهی ازمنکر وبه اجراگذاشتن آن است»(2)

هم چنین درآستانه ی حرکت ازمدینه،شبانه به زیارت قبرجدّ بزرگوارش رسول الله (ص) مشرّف شده ، پس ازدرددلهایی با آن حضرت گفت:«اللّهم اِنّی اُحبُّ المعروف وأُنکرالمنکر؛ پروردگارا،من امربه معروف ونهی ازمنکر رادوست دارم.»(3)

هم چنین پس ازورود به کربلا ضمن سخنرانی ،خطاب به یاران واهلبیت خود فرمود:« اَلاترون الی الحق ِّلایُعملُ بِه والی الباطل لایتناهی عنه لیرغَب المؤمن فی لِقاءالله ،فانّی لااَری الموت الاّسعادة والحیاة مع الظالمین اِلاّ برماً؛ پیش آمد ما همین است که می بینید وجداًاوضاع زمان دگرگون شده .........مگرنمی بینید که به حق عمل نمی شود وازباطل نهی نمی گردد.درچنین محیط ننگین شایسته است که با ایمان با فداکاری خودبه سوی فیض دیدارپروردگارش بشتابد. من درچنین محیط ذلّت با،مرگ را جز سعادت وزندگی با این ستمگران راچیزی جزرنج ونکبت نمی دانم.»(4)

 آری ؛ «امربه معروف ونهی ازمنکر » ازنظر اسلام آن چنان قابل اهمیت است که شخصیتی همانند حسین (ع) راوادارمی کند که جان خود وبهترین عزیزانش رادرراه آن ازدست داده وبه شهادت برسند.

آنگاه شیفتگان وعاشقان وپیروان راه آن حضرت بعد ازچندین سال درمقابل قبراو ایستاده بگویند :« اشهد اَنّک قد اقمت الصلاة واتیت الزّکوة واَمرتَ بالمعروف ونهیت عن المنکر.»

مرحوم استاد شهید مطهری می فرماید:« اگرهم ،دستگاه یزید ازامام حسین (ع) تقا ضای بیعت نمی کرد ومردم کوفه هم وی را دعوت نی کردند ،با زهم ساکت نمی نشست وبه اصل قانون امربه معروف ونهی ازمنکر استناد نموده،نهضت خودراآغازمی کرد.»

حال که هدف اصلی امام حسین (ع) ازقیام عاشورا احیای امربه معروف ونهی ازمنکر بود،باید گفت که پیروان آن حضرت وحسینیان واقعی کسانی هستند که بعد ازاصلاح خود وعمل به دستورات الهی واهداف امام حسین (ع) دربرابرخطری که حیات فکری، سیاسی،معنوی وانسانی دیگران وجامعه راتهدید می کند، احساس مسؤلیت کرده وباامربه معروف ونهی ازمنکر به اصلاح دیگران وجامعه بپردازند،ودربرابراین دوفریضه الهی بی تفاوت نباشد.

......................................................................

1 – وسایل الشیعه،ج11،ص395

2 – مقتل خوارزمی ج1،ص188

3 – بحارالانوار،ج44،ص188

4 – مقتل خوارزمی ،ج2،ص5 – لهوف ،ص79

برگرفته ازکتاب فرازهایی ازسیره امام حسین (ع) تالیف حسین اسعدی